Obrazy swoje podpisuje Jacek Lipowczan jako „JALI”. jest przedstawicielem stylu malarskiego, który można okreslić jako realizm surrealistyczno-fantastyczny.
Jacek Lipowczan jest artystą niepokornym i zaskakującym. Wyraża siebie. Po swojemu ukazuje własne fascynacje, przeżycia i niepokoje. Jego sztuka w dużej mierze ma charakter ludyczny.
Intrygują go, oprócz rozmaitych sytuacji w Europie, które ironicznie komentuje, przede wszystkim: natura czasu - od starożytności problem filozofów - co uobecnia w dowcipny sposób w swoich obrazach; podróż, będąca symbolem ludzkiego życia oraz gra z czasem i losem.
Malarz w swoich przedstawieniach scala przeciwstawne realności zarówno świata zewnętrznego, świata kultury, jak i wewnętrznego reprezentowanego przez przeżycia, marzenia i sny. I co istotne, adaptuje poetykę gatunków kojarzących się ze sztuką popularną (rysunek satyryczny, ilustrację komputerową, film animowany) do własnych potrzeb, a tym samym podporządkowuje system wartości kultury popularnej kulturze „wysokiej”.
Koherentne układy wizualne zawarte w metaforycznych obrazach Lipowczana zdają się nie poddawać rozbrojeniu semantycznemu. Niemniej mam wrażenie, że artysta – jak to powiedział Rene Magritte – za pomocą malarstwa chce uczynić myśl widzialną.
A. Haegebarth
